Moją najkrótszą biografią jest moje nazwisko. Rychlicki-artysta/muzyk/pianista, jak moja Mama. Kicior-twardo stojący na ziemi inżynier, jak mój Tata.

Obecnie zawodowe życie dzielę między pełnienie funkcji CEO (po staropolsku – prezes zarządu) w software house Makimo, bycie wykładowcą na Wydziale Technologii Informatycznych na Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie, a także działanie w charakterze eksperta ds. public advocacy i edukacji w SoDA – największej polskiej organizacji zrzeszającej software house'y. Niejako równolegle do tych trzech działań prowadzę działalność konsultingową, związaną z AI i IT, o której więcej dowiesz się tutaj. A co było wcześniej?

Pierwszą stronę internetową napisałem w 2000 roku, a pierwszy program komputerowy – w 2001 roku.

Pierwsze pieniądze w IT zarobiłem za napisanie artykułu 'Komunikator w Delphi' dla czasopisma PC World Komputer, który ukazał się w kwietniu 2004 roku.

Moja pierwsza książka – J2ME. Java dla urządzeń mobilnych. Ćwiczenia – została wydana nakładem Wydawnictwa Helion w 2005 roku, tuż przed ukończeniem 18. roku życia. Później było tych książek jeszcze trochę – niektóre z nich miały nawet po kilka wydań.

W kwietniu 2006 roku otrzymałem zaszczytny tytuł Microsoft Most Valuable Professional w kategorii Visual Developer – Visual C#, jako bodaj najmłodsza (wówczas) osoba w Polsce i jedna z najmłodszych w Europie.

Od 2011 roku inżynier, od 2012 magister, a od 2017 doktor nauk technicznych.

Od 2010 roku partner w firmie Makimo (dawniej Makimo Systems). W Makimo łatwiej powiedzieć czego nie robiłem – chyba tylko nie tworzyłem grafiki w Photoshopie, bo jak to często mówię studentom – za każdym razem, gdy uruchamiam Photoshopa i próbuję coś w nim stworzyć, gdzieś na świecie umiera mały kotek. Byłem programistą, testerem, PM-em, robiłem wdrożenia, administrowałem serwerami, a nawet tworzyłem makiety UX (w jednym projekcie, ale wciąż się liczy!). Obecnie zajmuję się marketingiem i sprzedażą, czyli krótko mówiąc – dbam o to, aby do firmy spływały nowe projekty.

Od 2013 roku w ramach studiów doktoranckich, a od 2016 roku w ramach etatowej pracy, najpierw na łódzkiej, a później warszawskiej uczelni – prowadzę zajęcia, głównie związane z tworzeniem aplikacji webowych i mobilnych, jak również z biznesowymi aspektami prowadzenia projektów.

W latach 2020-2023 pełniłem funkcję dziekana Wydziału Technologii Informatycznych na Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie. Porównując moment startu i zakończenia mojej kadencji, na Wydziale podwoiła się liczba studentów a liczba wykładowców nawet (około) potroiła, otwarte zostały studia magisterskie, a także całkowicie zmodernizowany został program studiów. A to wszystko w czasach pandemii, wojny w Ukrainie i rewolucji w zakresie AI.

W ramach działalności naukowej koncentruję się na badaniu obrazów medycznych pod kątem diagnostyki, jak również prognozowaniem trendów (forecasting).

W tak zwanym międzyczasie, zwłaszcza na początku poprzedniej dekady, imałem się różnych zajęć – prowadziłem szkolenia, tłumaczyłem książki, grałem w łódzkich knajpach jazz na fortepianie, a nawet prowadziłem szkolenia z Foreksa.

No dobrze – dość już tej autopromocji. Więcej informacji znajdziesz w prologu, czyli odcinku #0. Nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić Cię do słuchania :).